Op de kale en zwarte grond naast ons huis is de buurman in zijn tuintje aan het werk. Hij plant zijn net geleverde plantjes. Rozen hangen op de kop. Hun wortels lijken in kluitjes aan de hemel geplakt. Roze rozenblaadjes zien hoe beneden zonnehoedjes, een vlinderstruik, verbena’s, pijpenstrootjes, japanse slangenbaarden, bloedgras en hemelsleutels met liefde worden geplant.
Een hondje plast tegen een boom. Het plasje daalt als regen terug op aarde, want ook de bomen hangen met hun wortels aan de wolken. Mia de buurvrouw, beklimt een metershoge ladder en verft een donkere wolk wit en schildert er een schommel aan vast. Ernaast een ontluikend zonnetje. De eikels, confuus van wat ze zien, pakken hun hoedjes en verdwijnen terug in de boom net als de gevallen bladeren. Buuf verft ze weer groen. Bosanemonen en sneeuwklokjes verschijnen als glinsterende sterren aan de hemel.
Ik snoei de herfstasters, naast mij vliegt een pimpelmees van het pindasnoer naar een half afgekloven vetbol. Eronder pronkt naast het elfenbankje een reuzevliegenzwam.
NB
Heb me bij onderstaand zeer kort verhaal laten inspireren door 'La Décoratrice' van Alastair, zie afbeelding
