woensdag 14 december 2011

kleurloos of kleurrijk?

Druipend van de regen stap ik de kleine winkel binnen.

“Goedemorgen mevrouw” hoor ik vanuit het pashokje.

“Goedemorgen Ali’ zeg ik lachend, je kunt van hem zeggen wat je wilt, maar er ontgaat hem niets.
Geen camera’s nodig bij onze kleermaker. Er is zelfs geen sprake van een slimme opstelling van de alom aanwezige spiegels. Dat zou ook geen zin hebben, want het hele pandje is volgepakt met rollen stof, stapels losse lappen en rekken vol met verstelde kledingstukken.

Ali kent zijn klanten. Volgens mij hoort hij aan de ademhaling of er een man of een vrouw zijn winkel binnenkomt.
Sinds een paar jaar kunnen we ons gelukkig prijzen met een kleermaker in het dorp. Te lange broeken en  te wijde soepjurken gaan eerst langs ‘het Turkje’. Ik ken geen dorpsgenoot die niet dankbaar van de diensten van Ali gebruik maakt. Zijn personeelsbestand is dan ook verdrievoudigd.

Nu is het mijn winterjas die wat verstelwerk behoeft. Een heerlijke jas, maar de voering hangt er in flarden in en dat is al de tweede keer. Ik heb schoon genoeg van!
Toen ik vorige week mijn spijkerbroek ophaalde heeft één van de medewerkers mij toegezegd dat de voering van mijn favoriete jas  zonder probleem vervangen kon worden. Ditmaal  met stof van een goede kwaliteit en nog een leuk kleurtje ook.

Wanneer Ali naar me toekomt, wil ik verwijzen naar de afspraak die ik met zijn hulp gemaakt heb. Zoekend kijk ik de winkel rond maar ik kan de beste man niet vinden en aangezien ik niet weet hoe hij heet probeer ik hem te omschrijven.
Maar onmiddellijk schiet ik in een soort kramp. Zoekend naar woorden voel ik me van kleur verschieten. Jezus, dit is bizar! Stotterend beschrijf ik dat de man zwarte krulletjes heeft en bruine ogen. Trut , denk ik dat kan iedereen zijn. Sven Kockelman, Robert te Brink, Daniel Lohues. Het kan zelfs Geert Wilders zijn. Dat wil zeggen wanneer hij niet met zijn hoofd in de waterstofperoxide heeft gehangen. Je denkt toch niet dat de man echt stijl haar heeft? Weet je wat dat chemisch goedje met je haar doet? Daarmee raakt zelfs het varken de krul uit zijn staart kwijt.

“Gaat wel goed mevrouw?Ali kijkt me onbegrijpend aan.
“Ja, het gaat wel goed hoor” zeg ik met een rood hoofd  en voeg er aan toe dat de man die ik wil beschrijven een gestreepte trui aan had en gouden ring om zijn middelvinger.

Op hetzelfde moment klingelt de deurbel , Ali en ik kijken allebei om.
“Dat is hem” roep ik enthousiast.

Opnieuw kijkt Ali kijkt me aan. Ik zie dat hij twijfelt hij aan mijn verstandelijke vermogen. En terecht!
Want wat is er aan de hand wanneer je bij de omschrijving van een pikzwarte Afrikaan, het meest kenmerkende, namelijk zijn huidskleur niet kunt benoemen?